geguritan

UDAN WAYAH SORE

udan riwis-riwis nggawa angin gumanti
ora kaya nalika kang kawuri sing kebak pangarep-arep
dikaya ngapa lemah wus kebanjur teles

sesuk esuk yen sang surya wiwit sumunar
lan manuk kepodang colat-colot ana wit gedang
tak tunggu tekamu ing sak ngisore payung
tak kanthi lakumu tumeka ngendi

mbokmenawa sesuk sore wus ora udan riwis-riwis
marakake gawe kekesing ati
manuk kepodang wus mabur mangulon
nanging tetep tak tunggu tekamu

PANGERAN DIPONEGORO

Raga nata

Nala kawula

Ora lila

Taker ludira

Nggusah penjajah Walanda

Saka bumi Nuswantara

Runtiking ati

Pirsa solahing kumpeni

Sawiyah marang bumi lan abdi

Labuh pati ndhepani pertiwi

Tan ngetang kurbaning picis

Tan miris landheping mimis

Nganti tumeka ing lalis

Tumpes tapis

Penget tumrap para mudha

Mrih nulad anuladha

Labuh bangsa mbangun praja

Mbrastha durmalaning Negara

TRESNAKU

kayungyun duk samana nalika dak sawang
runtut gunemmu
dakik-dakik seratanmu ing nawala

aku ngerti, merga suket godhong lan rembulan
dadi mitramu sejati
rina wengi tan bisa goling

aku rugi.......
merga aku lali

banjur....
tresnaku kaseret pedhut
surup....
esuk....
lan kapan wae
mesthi bakal ana wayah manembah
pucuking angen-angen

TRESNAKU ndak sok mring GUSTI....

PANGAJAB ;

Atimu kang wingit mara selehna ing dhadhaku,
atimu kang wengis mara tumpangna ing tanganku.

Priya kang tansah ngulandara mara nyedhaka,
ing tanganku tumetes anyesing banyu sih sutresna.

Angin bengi angining pangayoman,
mara nyedhaka ing samubarang tumandukmu.

Priya kang tansah ngulandara,

SEPI....

iki sepine sopo?
kathik ono sepi sepo....

langit peteng kagubeng dening mendung....
tanpa angin tanpa wicara...
tanpa lagon tanpa gending
yen sliramu isih rumongso tresno
gunemu bakal dak anti...

nadyan getir rasaning ati....

sepi....
iki sepine sopo
kathik ono sepi sepo...

SEKOLAH

Esuk-esuk

Budhal jam enem saka omah

Arep golek ilmu

Kanggo nguyak cita-cita

Sekolah kuwi ora susah

Sanajan ngango pangragad

Nanging,

Asile seg methik marai bungah

TRESNAKU

Tresnaku

Ora sempet tak tembungke

Kaya tresnaning geni kang mbakar kayu

Seg ndadekake ora ana

Tresnaku

Ora sempet takkandhakke

Kaya udan ing tengah awan

Ndadekake ilang pangrep-arep

NALIKA SEPI ….

pasuryanmu sing bening
tumiba ing banyu mili turut pletheking surya
saya suwe tansaya adoh
ninggalake sepi

tan ana sabawa gumrisiking alang alang
aku mung bisa nyawang
pasuryanmu sing kagawa banyu mili turut kali
nganti datan katon kasaput pedut *

DALAN OMBAK

Wus dakjaluk marang sliramu, tatkalane wektu isih watu
lan dalan kaya ombak segara, nanging penjalukku
kaya prenjak kang katombak swiwine, ilang unine
kaya lemah cengkar kang tawar, ilang sangar
sliramu uga isih lumaku ing gisik kang wus dadi ambalan
ngambali ati ing pangilon, ngambali pitakon
lan penjalukku, kanthi unthuk-unthuk kang sirna
tatkalane surya mencorong, pratanda dina wus rina

STASIUN GAMBIR WANCI ESUK

tekaktu iki, ora nggawa kabar dhuhkita
sanajan tetep isih kebak tandha pitakon
mung wae nuhoni jejege laku tama
gawe gegayuhan kang bakal dadi ati
lelandhesan karep.... nyekel angin ana epek-epek

wis dak rungkebi, dawane dedalanan
kanggo janji-janji kawuri sing bakal tumeka
ana sangarepe kori kahanan padhang
bareng mandhege sepur bima... ana stasiun gambir
srengenge isih tetep padha... madhangi jagat iki

kebak sanggan ana raga, supaya dadi kasunyatan
nyawiji siji... ing sajroning pangkon

CIDRO ING KATRESNAN

Diajeng...
Tak tulis layang iki...
Naliko langit kebak mendung
Gawang - gawang katon lelakon kang wus kepungkur...

Naliko ndak sawang netramu ing tegal papungan...
Laras pipimu ing watu kendal
Lan tak geget ladimu ing sendang GlagaH

Hemmm...achhh.. nanging ora jeng...

Jebul tresnamu cethek koyo kali kang kebak padas ...
Ringkih koyo kayu gapuk...
Kering koyo jati aking...
Aku wus ora nduwe pengarep arep meneh jeng....

KATRESNAN JATI

katresnan sejati iku mung ngayawara
Rama tegel merjaya Shinta ing pati obong
(mung kanggo bukti sihing tresna)
Yen ngono katresnan jati iku lelandhesan cubriya???

dudu.... dudu....
kaca benggala sing salah
kaca benggala sing bubrah

nanging ngapa isih kaanggep omah
kanggo ngeyup pepayung langit biru
kanggo lelumban ing samudra biru
marang jalma kang ketaman ati biru?

katresnan jati iku kadya caritane lelembut
kerep den blabarake
angel den sunyataake

katresnan jati nora nyawang sendanging tirta
nyemplunga saraga jiwa...

PEPADANG BAKAL TUMEKA

angrantu sinambi jumangkah ing dalan kang peteng kebak sandungan

mecaki lurung lurung kang dawa satengahing ara-ara samun

bumi kang kapidak kebak sinengker

anggawa ganda bacin

manuk manuk dhandhang kekitrang wayah sore

peteng kang gemuleng ing angganing manungsa

wus sinerat ana ing kitab duk ing uni

pepadang bakal tumeka anggawa kabar bebungah

kanggo kita sami jalma manungsa

kang bakal amadhangi lurung-lurung, dalan-dalan lan ara-ara samun

amadhangi sakendhenging jagat raya

mara gage kita sami tumenga ing angkasa

mangayubagya rawuhipun sang pepadhang

kanthi mesu raga nutup babahan nawa sanga

mangestu nampi pepadhang …..

SEDYAKU

Wis, Jeng…

Aku sumeleh

nyelehake pangarep-arepku

marang katresnan lan kawigatenmu sing semu

yen nyatane amung semene

cunthele lelakonku…

Pepenginku tansah sumandhing

lan nresnani sliramu

kudu dakprunggel

sing luwih wigati, Jeng

donga lan pengestumu wae

tansah mili kanggo aku

Wis, Jeng

aku pamit

becik njembarake pikir

nggayuh kabegjan

mring ati lan katresnan satuhu

tan ora binagi ing liyan

sempurna ing guritan siji…

WAYAH ESUK PEDUT ANGENDANU

rong puluh tahun kepungkur aku lan sliramu nate mlaku ana dalan kene

saklawase ora nate ketemu

saliramu lan saliraku wus beda ora kaya biyen nalika isih tak kanthi

gandaning wengi mau isih sumrebak ngebaki pedut wayah esuk

wus aja mbok tangisi lakon kang wus kapungkur

wus pirang wayah ketiga tak lakoni nganti rambut warna ireng lan putih

ing dalan iki rong puluh tahun kepungkur

ana cerita rinajut endah

dik, kala kala sliramu isih dadi impenku

pirsanana ana nduwur kae

ana teja manther ing sela-selaning gegodongan

lan lintang panjer wengi sing isih kari sakmenir gedhene

saiki aku lan sliramu linambaran rasa kangen

simpenen kangenmu ana impen ***

KEKUDANGANKU

o, ngger sang ponang jabang bayi

bebarengan tangismu kang kejer sumusup ing wengi

sira wus lahir kanthi slamet

nyawang gumelaring jagat raya

yen sira nangis tak emban lan tak tembangake dandang gula lingsir wengi

kapurih sira bisa turu kanthi tentrem

yen sira mesem tak kudang tak liling

o, ngger sang ponang jabang bayi

tak gadang dadiya wong kang luhur bebudenmu ing tembe

CRITA SAKA MANCA

ing papan sarwa salju, aku
ngangen-angen lawang gubug binuka
ana bedhiyang lan lincak

nanging wis kebacut dadi salju
guritan apadene kekarepan
nglinthing bareng tumiyupe angin
nunjem-nunjem dom periih
sadawane wengi

kangmangka ing ngisor salju pinendhem candhi
sing durung kober kababar unine prasasti

RON GARING

Wengi sansaya atis

nalika aku sesingidan ing sajroning swara gamelan

kang digawa dening angin

prasasat tan kendhat

anggonku kulak warta adol prungu

ananging isih mamring

aku wis pingin cecaketan

obormu kang makantar-kantar

madhangi jangkah lan jagatku

ana ngendi papanmu

lelana tapa brata

tanpa pawarta tanpa swara

aku kadya ron garing

kumleyang kabur kanginan

ing jagat peteng lelimengan

krasa luwih abot

anggonku ngadhepi dina-dina ing ngarep

mlakuku ora mantep

kagubet ribet lan ruwet

adoh saka cahyamu

pedhut ing sakindering pandulu

panjenengan

guruku, sihku, oborku

kancanana sukmaku sinau bab katresnan sajroning ati.

PETENGING WENGI

sumribit angin ngelus langit sore
manuk sriti bali ing pucuking cemara
nganti tekaning wengi sing nyenyet
gawang-gawang katon pasuryanmu

gawe tambah kekesing angin sore
tumlawung rasa kang ngulandara
wengi bakal tumeka maneh
bareng karo wewayanganmu
kang bakal ngebaki impen petenging wengi

lumaku turut petenging lurung
bakal gawang-gawang campur mega-mega
apa kudu tak buwang bareng karo lumingsiring wengi ?

WAYAH ESUK PEDUT ANGENDANU

rong puluh tahun kepungkur aku lan sliramu nate mlaku ana dalan kene
saklawase ora nate ketemu
saliramu lan saliraku wus beda ora kaya biyen nalika isih tak kanthi
gandaning wengi mau isih sumrebak ngebaki pedut wayah esuk

wus aja mbok tangisi lakon kang wus kapungkur
wus pirang wayah ketiga tak lakoni nganti rambut warna ireng lan putih
ing dalan iki rong puluh tahun kepungkur
ana cerita rinajut endah

dik, kala kala sliramu isih dadi impenku
pirsanana ana nduwur kae
ana teja manther ing sela-selaning gegodongan
lan lintang panjer wengi sing isih kari sakmenir gedhene

saiki aku lan sliramu linambaran rasa kangen
simpenen kangenmu ana impen **

LINTANG-LINTANG

lintang-lintang abyor ing tawang
cumlorot sliweran nalika alihan
kumleyang mencok ing socamu asihku
cahyane gumebyar sunare gilar-gilar
ing telenge atimu sliramu tansah dakantu

lintang-lintang alihan
cumlorot telu ana pundhakku
kawitan lintang abang lintang perang
kapindho lintang mirunggan lintang kamanungsan
pungkasan lintang kumukus lintang kadurakan

BABAD WEDHI PASISIR

Sorene sore jingga
wengine wengi biru
kembang pandhan mesem marang mbulan
tangane ngawe-awe sajak kemayu
apa hiya iki dayane layang atimu
sing jare bakal ditulis kalane ijen
lan sendhang mung amping-ampingann jendhela
sing wengi iki isih panggah binuka?

biyen aku nate apal gojegmu
kepiye nalika bingung ndhedher sagegem guritan
ing lemah suwung pinggire taman
ora ketang mbalang liring sambi mungkur
nyamudana wingkis sakehing kekarepan
nutup kudhuping kekembangan

iki babad wedhi pasir
pinaes ganda aruming mawar
rarasing riris dhadha kumesar

NALIKA GUNUNG – GUNUNG NEGES

gunung-gunung kang padha pating jenggeleg

aweh pitakon marang wit-witan ana sawah lan tegalan

wit pari, tela, jagung, kacang padha ora bisa jawab

amarga padha ora ngerti apa makna pitakone gunung

apa sebabe gunung didhuwurke

luwih tinimbang panggonan liyane ing jagad

kepara nganti ngaras langit

pitakonan kang angel dijawab

angin wae ora ngerti

apa maneh sato kewan lan para manungsa

sing bisa mangerti amung barang kang

kasimpen ing dasar bumi, kang ora kasat mripat

tansah anteng lan ajeg

ngangsu banyu ngliwati wot rambut kang dibelah pitu

mbokmanawa gunung-gunung kuwi

kanggo ancik-ancik para satriya

nggoleki sukmane kang mabur

digawa para widadari

AMBENGAN SEGA KULUBAN

Ambengan sega kuluban dieler ing tampah
diladekake ing pasamunan
direncah bebarengan, kroyokan, rebutan

ambengan sega kuluban
oora ana sing ngerti duweke sapa
kejaba dadi pangane wayang , para dhalang
sing lagi lungguh methingkring

(kidang lan trewelu, kinjeng lan kupu mung bisa nyawang sinambi ngeleg idu)

ambengan sega kuluban, wis gusis dienggo pesta
mung kari tampah ngganda amis, angganda amis
banjur kanggoo bal-balan para bu

SUKMA LELANA GUGAT

angin kang mabur kekiteran ing dhuwur samodra

sasat tanpa leren ngobahake banyu

iwak gedhe iwak cilik padha gumregah

jumedhul sakdhuwure ombak

ilang swara mlebu ing akasa

prau-prau lelangen ngoyak playune angen-angen

kanthi jala lan jaring saka sutra

obor thathit lan lintang

sambung sinambung ing wewangunan jagad

tepake isih katon cetha ing garis tangan

prasetya lan prasapa ngumbara

dadi omah urang lan kewan segara liyane

lumaku manut ilining pasir

molah malih njupuk warna cahyaning jaman

wit-witan gedhe ngadeg pating jenggeleg tanpa oyot

angin lagi thawaf

ngubengi kedhaton napas

SEPI....

iki sepine sopo?
kathik ono sepi sepo....

langit peteng kagubeng dening mendung....
tanpa angin tanpa wicara...
tanpa lagon tanpa gending
yen sliramu isih rumongso tresno
gunemu bakal dak anti...

nadyan getir rasaning ati....

sepi....
iki sepine sopo
kathik ono sepi sepo...

PETENGING WENGI

sumribit angin ngelus langit sore
manuk sriti bali ing pucuking cemara
nganti tekaning wengi sing nyenyet
gawang-gawang katon pasuryanmu

gawe tambah kekesing angin sore
tumlawung rasa kang ngulandara
wengi bakal tumeka maneh
bareng karo wewayanganmu
kang bakal ngebaki impen petenging wengi

lumaku turut petenging lurung
bakal gawang-gawang campur mega-mega
apa kudu tak buwang bareng karo lumingsiring wengi ?

LINTANG-LINTANG

lintang-lintang abyor ing tawang
cumlorot sliweran nalika alihan
kumleyang mencok ing socamu asihku
cahyane gumebyar sunare gilar-gilar
ing telenge atimu sliramu tansah dakantu

lintang-lintang alihan
cumlorot telu ana pundhakku
kawitan lintang abang lintang perang
kapindho lintang mirunggan lintang kamanungsan
pungkasan lintang kumukus lintang kadurakan